Mijnlieff. Recenzja gry od XVGames

Tytuł: Mijnlieff 

Wydawca: XVGames 

Rok wydania: 2021 

Liczba graczy: 2 

Czas gry: 10-15 minut 

Język: angielski, włoski (niezależna językowo)

Jakiś czas temu opisywałem grę A Dance of Spiders (click). Od tego samego wydawcy, czyli XVGames otrzymaliśmy kopię Mijnlieff. Założenia obu tych gier są podobne - mają to być szybkie fillery, w które możemy zagrać dosłownie wszędzie. Więc jeśli szukacie takiej gry, to zapraszam do zapoznania się z poniższym tekstem. 

Jesienne barwy 

Muszę przede wszystkim podkreślić, że Mijnlieff to nie jest gra nowa. Włoski wydawca postanowił zrobić reprint oryginału wydanego w 2010 roku i ubrać go w jesienne barwy, liśćmi na planszy głównej. Wspomnianą planszą jest oczywiście woreczek, w którym przechowujemy wszystkie niezbędne elementy gry. 

Jej autorem jest Andy Hopwood, a omawiany dziś tytuł jest jego najbardziej znaną grą. Należy podkreślić, że w 2010 roku Mijnlieff otrzymała nagrodę główną na UK Games Expo za najlepszą grę abstrakcyjną. Poza wspomnianą woreczko-planszą, w grze znajdziemy szesnaście drewnianych kafelków - dla każdego gracza po osiem sztuk. Te z kolei występują w czterech rodzajach, po dwie sztuki. Każdy rodzaj kafelka ma inne zasady specjalne, o których powiem w opisie rozgrywki. Ogólnie uważam, że cała gra jest bardzo ładnie wykonana i wszystkie komponenty dobrze ze sobą współgrają.

Niestety ponownie troszeczkę kuleje tłumaczenie instrukcji na język angielski. Jednak gra nie jest na tyle skomplikowana, aby nie domyślić się o co chodzi. 

Tu mi graj 

Mijnlieff to gra abstrakcyjna gra dla dwóch graczy. Uczestnicy otrzymują osiem kafelków w wybranym przez siebie kolorze. Celem gry jest stworzenie jak najwięcej linii z trzech albo czterech kafelków, za które otrzymamy punkty na koniec rozgrywki. Robimy to na planszy która jest siatką 4x4 pola. Brzmi troszeczkę jak Kółko i Krzyżyk prawda? Jednak jest w tej grze pewna istotna zasada. Otóż to jaki kafelek położymy, determinuje miejsca, gdzie swój kafelek może zagrać nasz rywal. Oczywiście pole, na które kładziemy kafelek musi być puste.

Mamy cztery rodzaje kafelków: 

1. Determinujący położenie kafelka rywala w linii prostej (w pionie/poziomie) od miejsca ułożenia go przez nas. 

2. Determinujący położenie kafelka rywala po skosie od miejsca ułożenia go przez nas. 

3. Zmuszający rywala do umieszczenia go co najmniej jedno pole z dala od naszego kafelka. 

4. Zmuszający rywala do umieszczenia go na polu obok naszego kafelka. 

Każdego z tych kafelków mamy po dwie sztuki. W swojej turze zawsze wykładamy jeden z dostępnych w naszej puli. Jeśli doprowadzimy do sytuacji, w której nasz rywal nie jest w stanie wyłożyć swojego kafelka, to zyskujemy dodatkową kolejkę. Gra kończy się w momencie, kiedy jeden z graczy wyłoży wszystkie swoje kafelki na planszę. Każda stworzona przez nas linia z trzech kafelków jest warta jeden punkt zwycięstwa, a każda z czterech kafelków to dwa punkty. Wygrywa gracz z większą liczbą punktów.

Moja kochana, powiem Ci co masz zrobić 

Jeśli Google Translate nie wprowadza w błąd, to tytuł gry w języku niderlandzkim oznacza "moja kochana/mój kochany". Jest to interesujący wybór na grę abstrakcyjną, jaką jest Mijnlieff. Niemniej nie będę ukrywał, że nie miałem zbyt wiele czasu, żeby sprawdzić i wnikać co się kryje za taką, a nie inną nazwą. Niestety instrukcja do gry nie daje nam żadnego fabularnego tła. 

Nie chcę powtarzać w tej recenzji wszystkiego, co napisałem o kompaktowości, prostych regułach i regrywalności, w tekście o A Dance of Spiders. W przypadku Mijnlieff te kwestie są identyczne. Co jednak wyróżnia ją od gry o pajączkach to fakt, że wydaje się ona bardziej angażująca. Bardzo podoba mi się cały koncept określania, gdzie nasz rywal może położyć swój następny kafelek. Można powiedzieć, że po części planujemy ruch naszego przeciwnika. Oczywiście mamy ograniczenie w postaci dwóch kafelków z każdego rodzaju. To kiedy je użyjemy może zaważyć czy uda nam się zdobyć więcej punktów niż rywal. Niemniej nie zmienia to faktu, że jak w każdej grze bez losowości, liczba możliwych kombinacji jest ograniczona. Zapewne występują w grze lepsze i gorsze strategie. Niemniej gra jest na tyle przyjemna i szybka, że zawsze możemy próbować jakiś innych rozwiązań, żeby nie wpaść w jakieś utarte schematy. Może uda się w ten sposób znaleźć lepszy ruch niż poprzednio. Oczywiście to również zależy od przeciwnika, z którym gramy. 

Na sam koniec, jednak muszę się trochę powtórzyć, żeby dać Wam jakąś konkluzję. Jeżeli szukacie gry, w którą możecie zagrać bardzo szybko, a dodatkowo wszędzie i z każdym, to powinniście się zainteresować Mijnlieff. 

Tomasz

Ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:

I.	Klimat	-/6
II.	Losowość	-/6
III.	Błędy w grze	6/6
IV.	Złożoność	6/6
V.	Interakcja	6/6
VI.	Wykonanie	6/6
VII.	Cena	-/6
VIII.	Czas rozgrywki w dwie osoby	6/6
IX	Ocena gry	4/6

Końcowa nota: 5.66/6

Grę udostępniło wydawnictwo: 

Bardzo serdecznie dziękujemy!

 ... and something for our international readers: 

Pros: 

+ simple rules 

 + quick and dynamic gameplay with some small depth 

+ quality of components 

 + you can play this game anywhere you want 

 Cons: 

 - replayability 

 - poorly translated rules