Jak się okazuje, to już szósta recenzja gry od tego japońskiego wydawnictwa. Jest nam niezmiernie miło, że mamy taką okazję i testujemy gry Saashi&Saashi. Tym razem zasiedliśmy od wersji kościanej gry Let's Make a Bus Route, której recenzja ukazała się trzy lata temu. Osobiście zawsze z rezerwą podchodzę do edycji kościanych, więc i tym razem nie miałam żadnych oczekiwań. Przyjrzyjmy się zatem bliżej wykonaniu gry i zasadom. W recenzji na pewno znajdziecie odpowiedź na pytanie, w którą wersję lepiej nam się grało i dlaczego.
Na samym początku zaryzykuję stwierdzenie, że większość gier planszowych czerpie inspirację z historii. Weźmy na przykład takie "typowe" gry typu euro. Bardzo wiele z nich rozgrywa się w konkretnym mieście albo rejonie świata, w konkretnym czasie. Dzięki temu, jeśli oczywiście chcemy, możemy się dowiedzieć czegoś na temat danego okresu historii. Daną grę planszową docenię jeszcze bardziej, jeśli obraca się ona jakiegoś wydarzenia lub wydarzeń historycznych, które są raczej mało znane większości z nas. Moim zdaniem takim tytułem jest Maeshowe: An Orkney Saga od wydawnictwa Dragon Dawn Productions. Kampania Kickstarterowa, mająca na celu ufundowanie tego tytułu, trwa w momencie pisania tego tekstu: click.
Przez te wszystkie lata, w czasie których mamy z żoną do czynienia z nowoczesnymi grami planszowymi, jakoś udawało nam się nie mieć styczności z tytułami korzystającymi z urządzeń elektronicznych oraz aplikacji. Jednak i ten fakt musiał się wcześniej czy później zmienić. Do naszego domu trafiła gra Kroniki Zbrodni: 1400 od Lucky Duck Games. Grając w nią jesteśmy zobligowani do używania specjalnej aplikacji. Czy gra się w taką pozycje przyjemnie? Czy jest to w zasadzie gra planszowa?
