Start

Get your dropdown menu: profilki

Slider

środa, 18 listopada 2015

Barking Up The Wrong Tree. Recenzja gry od wydawnictwa Ragnar Brothers.

Barking Up The Wrong Tree - recenzja for2players

Tytuł: Barking Up The Wrong Tree
Wydawca: Ragnar Brothers
Rok wydania: 2015
Liczba graczy: 2-5
Czas gry: 20 - 30 minut
Język: angielski, niemiecki (niezależna językowo)

Ragnar Brother wydaje gry od początku lat 80’. Mieliśmy okazję zagrać w ich dwie poprzednie pozycje: Steam Donkey oraz DRCongo. Każda z nich dobrze działała w dwie osoby, lecz lepiej w większym gronie. Charakteryzowały się też unikalnym klimatem, który doskonale współgrał z mechaniką tych pozycji.
Po otrzymaniu od Ragnar Brother egzemplarza Barking Up The Wrong Tree mieliśmy nadzieję, że i tym razem nie zawiedziemy się na tym trio.

Psy, koty i drzewa?
Niewielkie pudełko zawiera:
  • dyski Drzew;
  • karty Psów;
  • 6 kart bezpańskich psów;
  • 7 kart Kotów, których zagranie pozwala dobrać jedną kartę ze stosu, a następnie dołożyć do jednego z dysków Drzew znacznika kota;
  • 7 znaczników kotów, które pozwalają graczom dokładać kolejne karty Psów do drzew;
  • znacznik pierwszego gracza.
Nie mam zastrzeżeń, co do wykonania elementów gry. Co ciekawe, w instrukcji nie znajdziecie spisu elementów. Liczba kart znajduje się na obrzeżach pudełka. My spostrzegliśmy to dopiero po pierwszej rozgrywce, kiedy już sami je policzyliśmy.
Ażeby dobrze zrozumieć zasady gry, przedstawię Wam dokładną liczbę dysków Drzew i kart Psów.
Drzewa występują w 9 gatunkach. Są ich różne liczby:
  • dwa Baobaby,
  • dwie Wiśnie,
  • trzy Eukaliptusy,
  • trzy Tabebuje (Yellow Ipe),
  • cztery Klony,
  • cztery Kasztanowce,
  • pięć Oliwek,
  • pięć Palm,
  • sześć Wierzb,
  • sześć Świerków.
Karty Psów występują w 10 gatunkach. Każda z nich ma swoją wartość: im niższa, tym mniej popularna, ale dająca większą przewagę przy zdobywaniu drzew. Są różne liczby kart Psów:
  • trzy karty o wartości 1 i 2;
  • cztery karty o wartości 3 i 4;
  • pięć kart o wartości 5 i 6;
  • sześć kart o wartości 7 i 8;
  • siedem kart o wartości 9 i 10.
Przypadła mi do gustu oprawa graficzna tej gry. Odpowiedzialny za nią jest Marco Primo, który współpracował z Ragnar Brother przy DRCongo.

Który pies głośniej zaszczeka
Tematyka gry jest oryginalna. Główną rolę odgrywają psy, koty i drzewa. Zadaniem graczy jest skolekcjonowanie (najlepiej) różnych gatunków drzew. Zyskują je wysyłając pod nie skrupulatnie wybrane psy. 
Rozgrywka toczy się przez pięć rund. W każdej z nich gracze będą mieli różną liczbę dostępnych dysków Drzew. Na początku gry tworzymy z nich pięć stosów: pierwszy z trzema, drugi z czterema, trzeci z pięcioma, czwarty z sześcioma i piąty z siedmioma. Pozostałe dyski są usuwane z gry i gracze nie wiedzą, które z nich zostały odrzucone. Każdy z zawodników rozpoczyna posiadając na ręce jedną kartę Kota. Pozostałe koty wtasowujemy w stos kart Psów. W ten sposób w czasie gry możemy zyskać dodatkowe karty Kotów. Każdy z zawodników wybiera też, którym kolorem będzie grał. Determinuje to, do którego kręgu dysku Drzewa będzie dokładał swoje karty Psów.
W każdej rundzie należy:
  1. Wyłożyć dyski Drzew z najmniejszego stosu (w pierwszej rundzie wykładamy trzy dyski Drzew). Są to dostępne cele, o które będą walczyć zawodnicy w tej rundzie.
  2. Rozdać karty graczom w liczbie równiej wyłożonych dysków Drzew w tej rundzie (w pierwszej rundzie każdy otrzymuje 3 karty). Zawodnicy mogą mieć maksymalnie 10 kart na ręce. Nadwyżkę muszą w tym momencie odrzucić na stos.
  3. Zagrać karty. Ten etap gracze wykonują naprzemiennie. Zawodnicy mogą:
     a. Zagrać kartę albo karty Psa. Należy jednak przestrzegać kilku reguł:
  • wszystkie karty muszą pokazywać ten sam gatunek,
  • muszą być zagrane przeciwko jednemu dyskowi Drzewa,
  • muszą być zagrane przeciwko drzewu, przy którym nie ma już naszego psa,
  • trzeba zagrać taki gatunek psa, którego jeszcze nie ma przy tym drzewie.
  •  b. Zagrać bezpańskiego psa. Są to takie jokery i mogą być użyte jako dodatkowa karta z inną kartą psa. Nie mogą być nigdy zagrane same. Można również odrzucić kartę bezpańskiego psa, aby pociągnąć inną ze stosu dociągu. c. Zagrać kartę Kota, przed zagraniem karty Psa. Następnie gracz:
  • odrzuca kartę Kota,
  • ciągnie kartę ze stosu dociągu i bierze ją na rękę,
  • może umieścić znacznik kota na jednym z dysków Drzew. Może też zdecydować, że go nie zagrywa, ale nie zatrzymuje go dla siebie na przyszłe rundy.
Po zagraniu karty Kota, gracz kontynuuje swoją turę mając możliwość zagrania karty Psa do jednego z dysków Drzewa. 

4. Spasować. Kiedy każdy z zawodników zdecyduje się spasować, znacznik pierwszego gracza otrzymuje ten, kto zrobił to jako ostatni.

5. Sprawdzić, kto otrzymał które drzewo. Dysk otrzymuje ten, kto posiada więcej psów przy nim. W przypadku remisu otrzymuje go gracz, który dołożył psa o najniższym numerze. Dyski Drzew zawodnicy trzymają odkryte, tak aby każdy mógł sprawdzić, kto jakie gatunki już posiada.

6. Posprzątać. Wszystkie drzewa, których nikt nie zdobył są usuwane z gry. Odkładamy też na bok znaczniki kotów, które zostały użyte. Odkładamy na stos kart odrzuconych wszystkie zagrane w tej rundzie karty. Następnie tasujemy je z innymi kartami, które tam znalazły
się i układamy na spód talii.

    Po pięciu takich rundach gra się kończy. Gracze naliczają punkty za dyski Drzew:
    • za pierwszy egzemplarz gatunku drzewa otrzymujemy 3 punkty;
    • za drugi egzemplarz gatunku drzewa otrzymujemy 2 punkty;
    • za trzeci i kolejne egzemplarze gatunku drzewa otrzymujemy 1 punkt.
    Wygrywa ten, kto zdobędzie najwięcej punktów.
    Opinia o grze
    Ragnar Brother po raz kolejny udało się stworzyć dobrą grę. W niewielkim pudełku z kartami znalazłam zabawę na kilkanaście rozgrywek. Gra wymaga od nas liczenia kart Psów oraz punktów za zebrane swoje drzewa i rywali. Ponadto trzeba wyczuć dobry moment na zagranie rzadszej karty, czyli tej z niższym numerem. Czasami warto też zaryzykować i wyłożyć jednocześnie kilka tych samych kart Psów, aby zyskać przewagę pod jakimś drzewem, nad którym nam najbardziej zależy. Oczywiście dochodzi do tego obserwowanie liczby kart, jakie pozostały rywalom na ręce. Ponadto trzeba pamiętać, żeby zbierać jak najwięcej gatunków drzew oraz starać się blokować rywalom zdobycie tych najrzadszych. Przed takimi między innymi dylematami stawia nas ta gra.
    Rozgrywka trzyosobowa jest lepsza od tej w dwójkę. Liczba dysków Drzew pozostaje taka sama. Pomimo to gra jest bardziej dynamiczna. Walki o drzewa są zacieklejsze. Łatwiej też ocenić sytuację po kolejkach rywali, gdzie warto starać się zdobyć przewagę. Jednak jedno złe posunięcie w tej grze może sprawić, że szala zwycięstwa pod drzewem, przechyli się na stronę przeciwnika, bo coś źle zaplanowaliśmy lub obliczyliśmy.
    Ciekawą zasadą dla mnie są karty Kotów, pozwalające na dokładanie kolejnych, innych kart Psów do jednego z dysków Drzew. Z jednej strony zyskacie możliwość dogrania tam swojej karty, ale z drugiej rywale też będą mieli na to szansę. Warto więc zatrzymać sobie Kota na stosowny moment w grze.
    Teraz mała ciekawostka. Tytuł ten gry jest dwuznaczny. W języku angielskim idiom : barking up the wrong tree odnosi się do objęcia złej ścieżki, podjęcia złego wyboru. Więc jeśli ktoś użyje przeciwko Wam tych słów, to może oznaczać, iż uważa, że całkowicie coś nieprawidłowo zinterpretowaliście. To doskonale współgra z tym, z czym mamy do czynienia w tej grze.
    Zasady bardzo łatwo wytłumaczyć nowym zawodnikom. Dodatkowym atutem gry jest jej niezależność językowa. Wystarczy, że jedna osoba zapozna się z instrukcją niemiecką albo angielską i możecie grać. Barking Up The Wrong Tree dobrze sprawdzi się jako filer w każdym gronie. Jeżeli będziecie mieli okazję spróbować w nią zagrać, to polecam, tak jak inne gry Ragnar Brothers. Póki co, nie zawiodłam się tym trio. 
    Jeżeli zdecydujecie się zakupić Barking Up The Wrong Tree, to możecie to uczynić na stronie wydawcy (click) za 14 funtów ... albo poprosić polski sklep o jej sprowadzenie.

    Sylwia

    Pomocnicza ocena zbiorcza według naszej zawiłej skali:
    I.
    Klimat
    ?/6
    II.
    Losowość
    3/6
    III.
    Błędy w grze
    6/6
    IV.
    Złożoność
    6/6
    V.
    Interakcja
    6/6
    VI.
    Wykonanie
    5/6
    VII.
    Cena - 14 funtow do EU
    5/6
    VIII.
    Czas rozgrywki w dwie osoby
    6/6
    IX
    Skalowanie na dwóch graczy
    3/6
    Końcowa nota:  5.00/6


    Grę udostępniło wydawnictwo: 

    http://ragnarbrothers.co.uk/
    Bardzo serdecznie dziękujemy!


    ...and something for our international readers:
    Pros:
    + interesting graphic design
    + easy to learn
    + family friendly
    + unique theme
    Cons:
    - randomness
    - rather not for experienced players

    Brak komentarzy:

    Prześlij komentarz